Jemig, hoe kan dat nou toch? Jullie oefenen bijna elke dag met lezen, je vindt het eigenlijk best aardig gaan, en toch vertelt de juf je net op het rapportgesprek dat jouw kind met lezen achterblijft.
Dat is toch raar: jouw kind kent alle letters en bij korte 3 en 4 letterige woordjes hoeft hij bijna niet meer te “hakken en te plakken”. “We gaan nog meer apart met hem oefenen, zegt de juf, als jullie dat nu thuis ook doen: hij moet leeskilometers maken, maar ik durf niet met zekerheid te zeggen dat hij met deze resultaten door kan naar groep 5.” Dit hoor je al bijna 2 jaar op school; en ergens weet je het ook wel. Jullie oefenen heel veel, maar het wil gewoon niet lukken. Elke keer als je zijn “huiswerk” erbij pakt, begint hij al te zuchten. “Alweer?” “Mam, het lukt me toch niet!” Je probeert er telkens een nieuwe beloning voor te verzinnen, maar eigenlijk wil jij ook niet meer oefenen; je ziet dat het hem frustreert en eerlijk gezegd, is het best vermoeiend om ernaar te luisteren als het op dit tempo gaat. Maar ja, je wil ook niet dat hij blijft zitten, omdat hij dan wordt weggehaald bij zijn beste vriendje.
Het liefst wil je natuurlijk dat het goed gaat met jouw kind, dat ie wel mee kan met de rest van de groep, en niet elke keer uit de klas gehaald wordt voor extra hulp. En een keer een dag niet oefenen thuis zou ook veel meer rust betekenen: geen gefrustreerd kind meer aan tafel, die al onderuitzakt bij het idee, dat hij moet gaan lezen (alweer!) Hoe fijn zou het zijn als je kind vrolijk uit school komt? Als hij zegt: ”Mam, vandaag lukte het om een hele bladzijde te lezen, zonder te hakken en te plakken!. Hoe fijn zou het zijn als je thuis geen onrust meer ervaart, omdat je weer samen met je kind aan schoolwerk moet zitten, terwijl hij eigenlijk veel liever wil spelen ( en dit wil jij ook, want dan heb je even een momentje voor jezelf).
Is er wel eens gekeken naar je kind door een coach? Door iemand die niet kijkt naar het probleem, maar op zoek gaat naar een oorzaak. Het kan zo maar zijn dat de ogen nog niet voldoende samenwerken, waardoor lezen echt heeeeel moeilijk blijft. Of dat jouw kind, behalve dat het moeite heeft met lezen, ook (nog)steeds het verschil tussen links en rechts niet weet. Nee?? Dan wordt dat hoog tijd! En ik doe dat! Ik ga op zoek naar de oorzaak. Ik kijk naar de ogen en oogsamenwerking van je kind en maar ook naar het hele lichaam! Want “automatische bewegingen” (ook wel reflexen genoemd) zijn niet bij iedereen automatisch. En door hele kleine bewegingen te doen en te oefenen kan ik ervoor zorgen dat jouw kind zich weer lekker in zijn vel voelt!
Lijkt je dit wat? Neem dan contact op voor een gratis intake-homegesprek. Van hieruit kijken we wat jouw kind nodig heeft en hoe ik hierbij kan helpen.